انواع کابلها ارتباطی (شبکه)

الف) کابل "هم محور" یا Coaxial مانند کابل آنتن تلوزیون.

ب) کابل "زوج بهم تابیده" یا Twisted Pair مانند سیم تلفن.

ج) کابل "فیبر نوری" یا Fiber Optic که معمولا" در سرعتهای زیاد یا مسافتهای طولانی کاربرد داشته و نویز روی آن اثر ندارد.

بند اول چون دیگه مورد استفاده آنچنانی نداره وارد بحث نمیشم و بجاش بند دوم را در همین صفحه و بندسوم رو هم طی روزهای آتی توضیح میدم

کابل "زوج بهم تابیده" یا Twisted Pair

این کابل که در مخابرات کاربرد فراوانی دارد تشکیل شده از یک زوج سیم که بهم تابیده شده‌اند :

علت تابیدن سیمها بهم انست که اولاً میدانی را در اطراف خود القا نکنند ثانیاً اثرات نویز القا شده روی خود را خنثی کنند. در عمل کابلهای TP از چندین زوج بهم تابیده تشکیل می‌شوند و هر زوج برای یک کانال مخابراتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته می‌توان از تکنیکهای TDM یا FDM استفاده کرده و چندین کانال مخابراتی را نیز بطور همزمان از یک زوج عبور داد.

مزایا و معایب این کابل نسبت به هم محور به اختصار عبارتند از:

مزیت: ارزانتر بوده و در شبکة مخابرات به وفور از آن استفاده می‌شود.

معایب : 1 - نسبت به هم محور ، نویز روی TP اثر بیشتری دارد.

2 - بروز یک مشکل جدید بنام هم شنوایی یا Cross Talk.

مزیت یاد شده باعث شد تا طراحان شبکه، ایدة استفاده از این کابل را در شبکه‌های کامپیوتری در ذهن خود پرورش دهند و این امر باعث پیدایش مودمها شد. مودم وسیله‌ای است که اجازه می‌دهد تا از طریق بستر مخابراتی موجود که مملو از کابلهای TP است یک شبکة کامپیوتری در ابعاد WAN (و البته سرعت نسبی پایین) برقرار کنیم.

سپس متخصصان شبکه به فکر استفاده از کابلهای TP با کیفیت بهتر و بطور مستقل از مخابرات در ابعاد شبکه‌های LAN افتادند و این امر با پیدایش کارتهای شبکة مناسب که کابل TP به آنها متصل می‌شد محقق شد. امروزه اکثر شبکه‌های LAN از این کابل بهره برده و توپولوژی آنها نیز ستاره ای است.

از طرفی عیب یاد شده در این کابلها باعث شد تا نوعی خاص از TP که دارای حفاظ نیز باشد ساخته شود که به کابل STP معروف شد. بنابراین کابلهای TP درحالت کلی به دو نوع تقسیم می‌شوند:

UTP = Unshielded Twisted Pair

STP = Shielded Twisted Pair

موارد استفاده	سرعت انتقال اطلاعات	گروه
سیستم های قدیمی تلفن ، ISDN و مودم	حداکثر تا یک مگابیت در ثانیه	CAT1
شبکه های Token Ring	حداکثر تا چهار مگابیت در ثانیه	CAT2
شبکه های Token ring و 10BASE-T	حداکثر تا ده مگابیت در ثانیه	CAT3
شبکه های Token Ring	حداکثر تا شانزده مگابیت در ثانیه	CAT4
اترنت ( ده مگابیت در ثانیه ) ، اترنت سریع ( یکصد مگابیت در ثانیه ) و شبکه های Token Ring ( شانزده مگابیت در ثانیه )	حداکثر تا یکصد مگابیت در ثانیه	CAT5
شبکه های Gigabit Ethernet	حداکثر  تا یکهزار مگابیت در ثانیه	CAT5e
شبکه های Gigabit Ethernet	حداکثر  تا یکهزار مگابیت در ثانیه	CAT6

توضیحات :

تقسیم بندی هر یک از گروه های فوق بر اساس نوع کابل مسی و Jack انجام شده است .

از کابل های CAT1 ، به دلیل عدم حمایت ترافیک مناسب، در شبکه های کامپیوتری استفاده نمی گردد .

از کابل های گروه CAT2, CAT3, CAT4, CAT5 و CAT6 در شبکه ها استفاده می گردد .کابل های فوق ، قادر به حمایت از ترافیک تلفن و شبکه های کامپیوتری می باشند .

از کابل های CAT2 در شبکه های Token Ring استفاده شده و سرعتی بالغ بر 4 مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند .

برای شبکه هائی با سرعت بالا ( یکصد مگا بیت در ثانیه ) از کابل های CAT5 و برای سرعت ده مگابیت در ثانیه از کابل های CAT3 استفاده می گردد.

در کابل های CAT3 ,CAT4 و CAT5 از چهار زوج کابل مسی استفاده شده است . CAT5 نسبت به CAT3 دارای تعداد بیشتری پیچش در هر اینچ می باشد . بنابراین این نوع از کابل ها سرعت و مسافت بیشتر ی را حمایت می نمایند .

از کابل های CAT3 و CAT4 در شبکه هایToken Ring استفاده می گردد .

حداکثر مسافت در کابل های CAT3 ، یکصد متر است .

حداکثر مسافت در کابل های CAT4 ، دویست متر است .

کابل CAT6 با هدف استفاده در شبکه های اترنت گیگابیت طراحی شده است . در این رابطه استانداردهائی نیز وجود دارد که امکان انتقال اطلاعات گیگابیت بر روی کابل های CAT5 را فراهم می نماید( CAT5e ) .کابل های CAT6 مشابه کابل های CAT5 بوده ولی بین 4 زوج کابل آنان از یک جداکننده فیزیکی به منظور کاهش پارازیت های الکترومغناطیسی استفاده شده و سرعتی بالغ بر یکهزار مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند



مدل های متفاوت کابل کشی کابل های UTP


به منظور کابل کشی کابل های UTP از دو استاندارد متفاوت T-568A و T-568B استفاده می گردد . نحوه عملکرد دو مدل فوق یکسان بوده و تنها تفاوت موجود به رنگ زوج هائی است که به یکدیگر متصل می شوند.در کابل های UTP از کانکتورهای استاندارد و چهار زوج سیم بهم تابیده استفاده می گردد :

زوج اول : آبی و سفید/ آبی

زوج دوم : نارنجی و سفید /نارنجی

زوج سوم : سبز و سفید/ سبز

زوج چهارم : قهوه ای و سفید / قهوه ای

ایجاد یک کابل UTP به منظور اتصال کامپیوتر به هاب ( معروف به کابل های Straight )


اترنت عموما" با استفاده از هشت کابل هادی به همراه هشت پین ماژولار plugs/jacks ، داده را حمل می کند . کانکتور استاندارد، RJ-45 نامیده شده و مشابه کانکتور استاندارد RJ-11 است که در تلفن استفاده می گردد. یک رشته کابل CAT5 شامل چهار زوج سیم بهم تابیده است که هر زوج دارای دو رشته سیم با رنگ هائی خاص است . (یک رشته رنگی و یک رشته سفید با نواری به رنگ رشته زوج مربوط ) . به منظور تسهیل در امر نگهداری ، می بایست به اندازه ضروری سیم های بهم تابیده را از حالت پیچش خارج نمود ( مثلا" حدود یک سانتیمتر ) . زوج های در نظر گرفته شده برای اترنت ده و یکصد مگابیت به رنگ نارنجی و سبز می باشند . از دو زوج دیگر ( رنگ قهوه ای و آبی ) می توان به منظور یک خط اترنت دوم و یا اتصالات تلفن استفاده نمود .
به منظور کابل کشی کابل های UTP از دو استاندارد متفاوت با نام T-568B ( یا EIA ) و T-568A ( یا AT&T ، 258A ) ، استفاده می گردد . تنها تفاوت موجود بین آنان ترتیب اتصالات است .


شماره پین های استاندارد T568B


همانگونه که در جدول زیر مشاهده می گردد ، شماره پین های فرد همواره سفید بوده که با یک نوار رنگی پوشش داده می شوند .

کد رنگ ها در استاندارد T568B
کاربرد	زوج	رنگ	شماره پین
TxData+	دوم	سفید/ نارنجی	یک
TxData-	دوم	نارنجی	دو
RecvData+	سوم	سفید / سبز	سه
	یک	آبی	چهار
	یک	سفید /آبی	پنج
RecvData-	سوم	سبز	شش
	چهارم	سفید/قهوه ای	هفت
	چهارم	قهوه ای	هشت

استاندارد T568A

موارد استفاده متداولترین کاربرد یک کابل straight ، اتصال بین یک کامپیوتر و هاب /سوئیچ است . در چنین مواردی ، کامپیوتر مستقیما" به هاب و یا سوئیچ متصل شده که به صورت اتوماتیک و با استفاده از مداراتی خاص، کابل cross over می گردد .

شکل فوق یک اتصال استاندارد straight در کابل های CAT5 را نشان می دهد که از آن به منظور اتصال یک PC به هاب استفاده می گردد . ممکن است با مشاهده شکل فوق انتظار داشته باشید که +TX یک طرف به +TX طرف دیگر متصل گردد( عملا" این اتفاق نیافتاده است ) . زمانی که یک PC به هاب متصل می گردد ، هاب به صورت اتوماتیک و با استفاده از مدارات داخلی خود کابل را X-over نموده و بدین ترتیب ، پین شماره یک از کامپیوتر ( + TX ) به پین شمار یک هاب ( + RX ) متصل می گردد .
در صورتی که هاب عملیات x-over را انجام ندهد ( در زمان استفاده از پورت Uplink ) ، پین شماره یک کامپیوتر (+ TX) به پین شماره یک هاب (+ TX ) متصل می گردد . بنابراین مهم نیست که چه نوع عملیاتی را با پورت HUB انجام می دهیم ( Uplink و یا نرمال ) ، سیگنال های نسبت داده شده به هشت پین سمت PC ، همواره یکسان باقی مانده و هاب با توجه به نوع استفاده از پورت ( نرمال و یا Uplink) عملیات لازم را انجام خواهد داد .

کابلهای stp

مورد مصرف کابلهای STP نسبت به نوع معمولی آن یعنی UTP در محیطهایی است که اثرات میدانهای الکترومغناطیسی در آنها قویتر است. البته بدیهی است که یک کابل STP نسبت به کابل هم محور Thin گرانتر است و لذا مزیت آن یعنی "ارزانتر بودن" زیر سوال می‌رود اما با توجه به اینکه در شبکه‌های LAN ابعاد محدود بوده وفواصل کوتاه است این "گرانی" چندان خود را نشان نمی‌دهد.

در هرصورت تکنولوژی، سرمایه گذاری خود را در شبکه‌های کامپیوتری بر روی کابلهای TP اعم از UTP یا STP گسترش داده و کار چندانی با هم محور ندارد.